เนื้อเพลง ตะเว็นตกดิน โดย ดอกอ้อ ทุ่งทอง, บอย พนมไพร

คันว่าเขาเซาฮัก กะอย่าสิปักใจนำเขาหลาย
เสียดายน้ำตา ที่มันไหล อ้ายปวดใจแทนเจ้า
บ่แม่นว่าน้องบ่อยากสิลืม แฮ่งเจ็บแฮ่งตื่มยามคิดฮอดเขา
เหลือใจเจ้าของที่หอบเอา ฮักแท้ไปให้เขาหย่องเล่น

กะเห็นอยู่ แต่บ่ฮู้สิส่อยหยังเจ้าได้หลายกว่านี้
ขอบใจอีหลี ที่อ้ายยังมาปลอบใจอยู่เป็นหมู่
เจ็บแฮงบ่หล่า เห็นหน้าเศร้าๆเว้าไปน้ำตาขู
อยู่ได้อยู่ ส่ำนี้คงบ่พอตาย

ถ้าแม่นบ่ไหว อ้ายสินั่งเฝ้าจนฮอดตะเว็นตกดิน
ถึงน้ำตาริน แต่ใจยังแข็ง ถึงเจ็บแฮงน้องยังสู้ได้
ให้จำใส่ใจบ่ได้มีเขาผู้เดียว บนทางเทียวในโลกที่เจ้าอยู่
น้องสิเฮ็ดสู้ ให้สู้เด้อนาง ปล่อยเขาไปตามทางของเขา

ฮอดมื้ออื่นเซ้า สิเป็นคนใหม่เอาหัวใจคืนมา
แล้วถิ่มป๋าความเศร้า
อ้ายสิอยู่สู้เป็นหมู่เจ้า สิเก็บฮักปลอมๆ จากเขา
ให้ฟ้าวถิ่มให้ฟ้าวลืม

กะเห็นอยู่ แต่บ่ฮู้สิส่อยหยังเจ้าได้หลายกว่านี้
ขอบใจอีหลี ที่อ้ายยังมาปลอบใจอยู่เป็นหมู่
เจ็บแฮงบ่หล่า เห็นหน้าเศร้าๆ เว้าไปน้ำตาขู
อยู่ได้อยู่ ส่ำนี้คงบ่พอตาย

ถ้าแม่นบ่ไหว อ้ายสินั่งเฝ้าจนฮอดตะเว็นตกดิน
ถึงน้ำตาริน แต่ใจยังแข็ง ถึงเจ็บแฮงน้องยังสู้ได้
ให้จำใส่ใจบ่ได้มีเขาผู้เดียว บนทางเทียวในโลกที่เจ้าอยู่
น้องสิเฮ็ดสู้ ให้สู้เด้อนาง ปล่อยเขาไปตามทางของเขา

ฮอดมื้ออื่นเซ้า สิเป็นคนใหม่เอาหัวใจคืนมา
แล้วถิ่มป๋าความเศร้า
อ้ายสิอยู่สู้เป็นหมู่เจ้า สิเก็บฮักปลอมๆ จากเขา
ให้ฟ้าวถิ่มให้ฟ้าวลืม

อ้ายสิอยู่สู้เป็นหมู่เจ้า
น้องสิโยนถิ่มฮักเน่าๆ
ให้หายไป กับตะเว็นตกดิน